Kolum Seram Hari sudah menginjak Asar. Ini bermakna, sudah hampir setengah hari Rahayu meninggal dunia. Tetapi jenazahnya masih tidak diuruskan lagi dan hanya dibiarkan terbaring di ruang tamu. Saya tanya suami Rahayu, Samad, yang mundar-mandir di anjung. Kenapa jenazah isterinya tidak diuruskan? Namun lelaki itu hanya menggeleng-gelengkan kepala. Sepatah perkataan pun tak keluar daripada mulutnya. Pelik, memang pelik! Saya mula bingung. Dalam kepala mula berfikir, sampai bila jenazah Rahayu hendak dibiarkan? Takkanlah ahli kariah atau ahli jawatankuasa masjid tak tahu menahu tentang kematian di kampung ini? Saya akui, sebenarnya saya…
Sila Log Masuk atau Langgan untuk membaca berita sepenuhnya